Gerçekler:

Her yıl 0 ila 19 yaşları arasında yaklaşık 400.000 çocuk ve genç kansere yakalanmaktadır. Çocuklar arasında en yaygın kanser türleri lösemi, beyin kanseri, lenfoma ve sert tümörlerdir, örneğin nöroblastom ve Wilms tümörü gibi.

Genellikle kapsamlı hizmetlerin sunulduğu yüksek gelirli ülkelerde, kansere yakalanan çocukların% 80'den fazlası iyileşirken, düşük ve orta gelirli ülkelerde bu çocukların% 30'unun iyileştiği görülmektedir. Genel olarak, çocuk kanserinden korunmak veya tarama yoluyla belirlemek mümkün değildir.

Çoğu çocuk kanser türü, geniş kapsamlı tedaviler, cerrahi ve radyasyon tedavisi gibi ilaçlar ve diğer tedavi yöntemleriyle tedavi edilebilir.

Çocuk kanseri tedavisi, tüm gelir seviyelerinde maliyet etkin olabilir. Düşük ve orta gelirli ülkelerde önlenebilen çocuk kanserlerinden kaynaklanan ölümler, teşhisin yanlış veya geç yapılması, engellerin neden olduğu tedavinin mevcut olmaması ve tedaviden vazgeçme gibi nedenlerden kaynaklanabilir. Düşük gelirli ülkelerin sadece % 29'u, kanser ilaçlarının genel olarak bu ülkelerin nüfusu için mevcut olduğunu belirtirken, yüksek gelirli ülkelerin % 96'sının bu ilaçlara erişimi olduğu görülmektedir.

Kamu politikası kararlarını yönlendirmek ve sürekli iyileştirmeler yapmak için çocuk kanseriyle ilgili veri toplama sistemleri oluşturulması gerekmektedir.

Sorun:

Kanser, çocukların ve gençlerin ölümünde ana nedenlerden biridir. Kanser tanısı konan çocukların hayatta kalma olasılığı, çocuğun yaşadığı ülkeye bağlıdır: Yüksek gelirli ülkelerde kanser hastalığına yakalanan çocukların %80'den fazlası iyileşirken, düşük ve orta gelirli ülkelerde kanser hastalığına yakalanan çocukların iyileşme oranı %30'dan azdır [2, 3].

Düşük ve orta gelirli ülkelerde hayatta kalma oranlarının düşmesinin nedenleri şunlardır: Tanının geç konulması, doğru tanıya ulaşma güçlüğü, tedavi imkânlarının olmaması, tedavinin ihmal edilmesi, zehirlenme (yan etkiler) ve kaçınılabilen nükslerden kaynaklanan ölümler. Çocuk kanser bakımının, ilaçlar ve temel teknolojileri içeren erişiminin iyileştirilmesi, tüm ortamlarda hayatta kalma oranlarını artırabilecek yüksek getirili bir uygulamadır [4].

Çocukların kansere yakalanma nedenleri nelerdir?

Kanser her yaşta insanları etkiler ve vücudun herhangi bir bölümünde etkili olabilir. Tek bir hücredeki genetik değişiklikle başlar, daha sonra büyür ve kitle (veya tümör) haline gelir, vücudun diğer bölgelerine yayılır ve tedavi edilmezse zarar ve ölüme neden olur. Yetişkinleri etkileyen kanserlerin aksine, çocuklardaki kanser türlerinin büyük çoğunluğu nedeni bilinmemektedir. Birçok araştırma, çocuklardaki kanser nedenlerini belirlemeye çalışmıştır, ancak çok az çocuk kanseri türü çevresel faktörler veya yaşam tarzı faktörlerinden kaynaklanır. Çocuğu kanserden koruyan davranışların üzerine odaklanmak önemlidir.

Kronik enfeksiyonlar, özellikle insan bağışıklık yetmezlik virüsü ve Epstein-Barr virüsü gibi bazı enfeksiyonlar, çocuklarda kanser risk faktörleri olarak önemli bir rol oynar ve özellikle düşük ve orta gelirli ülkelerde önemli hale gelirler. Diğer enfeksiyon vakaları, çocukların yetişkin olduklarında kansere yakalanma riskini artırabilir. Bu nedenle, hepatit B enfeksiyonuna karşı aşı yapılması (karaciğer kanserinden korunmak için) ve insan papilloma virüsüne karşı aşı yapılması (rahim ağzı kanserinden korunmak için) gibi önlemler alınmalı ve kansere neden olabilen kronik enfeksiyonların erken teşhis ve tedavisi yapılmalıdır.

Mevcut veriler, kansere yakalanan tüm çocukların yaklaşık %10'unun genetik faktörlerle önceden yatkın olduğunu göstermektedir. Çocuklarda kansere neden olan faktörleri belirlemek için daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir.

Çocuk kanseri tedavisi alanındaki sağlık sonuçlarını iyileştirmek

Çocuk kanserine karşı önleyici tedbirlerin genellikle zor olduğu göz önüne alındığında, çocuk kanseri yükünü azaltmak ve sağlık sonuçlarını iyileştirmek için en etkili strateji, doğru ve hızlı bir teşhis yapılması ve ardından verilerle desteklenen etkili bir tedavi ve özel olarak tasarlanmış destekleyici bakımın sağlanmasıdır.

Erken teşhis:

Erken teşhis, kansere yakalananların etkili bir tedaviye yanıt verme olasılığını arttırır ve böylece hayatta kalma şanslarını arttırır, acılarını azaltır, tedavi maliyetlerini ve çoğu zaman tedavinin yükünü hafifletir. Kansere erken teşhis ve gecikmeli bakımın önlenmesi, kanserli çocukların hayatlarında büyük iyileştirmeler sağlayabilir. Kanser doğru teşhis edilirse, çocuklarının tedavisi için esas önem taşır, çünkü kanser türleri her zaman belirli bir tedavi planı gerektirir ve cerrahi müdahale, radyasyon tedavisi ve kemoterapi gibi tedavileri içerebilir.

Erken teşhis, üç bileşen içerir [6]:

• Aileler ve birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcıları tarafından semptomlara farkındalık oluşturulması;
• Hastalığın klinik olarak değerlendirilmesi, zamanında teşhisi ve aşamalarının belirlenmesi (vücutta yayılma derecesinin belirlenmesi)
• Tedavinin hemen yapılabilmesi.

Erken teşhis, birçok kanser türü için hayatta kalma oranlarını artırır ve tüm sosyal düzeylerdeki ülkelerde başarılı bir şekilde uygulanmıştır. Genellikle hükümetler, sivil toplum grupları ve sivil toplum örgütleri tarafından işbirliği yoluyla gerçekleştirilir ve ebeveynlerin bu konuda önemli bir rol oynaması beklenir. Çocukluk kanseri, ateş, şiddetli ve sürekli baş ağrısı, kemik ağrısı ve kilo kaybı gibi uyarı belirtileriyle ilişkilidir ve eğitimli birincil sağlık hizmeti sağlayıcıları ve aileler tarafından fark edilebilir.

Ancak, çocuk kanseri türlerinin genel taraması faydalı değildir. Ancak, bazı seçilmiş nüfus grupları arasında uygulanabilir. Örneğin, bazı göz kanseri türleri genetik bir mutasyondan kaynaklanabilir. Bu nedenle, retinoblastoma tümörüne sahip bir çocuğun ailesinde bu mutasyon belirlenirse, aileye ve çocuğa genetik faktörler hakkında danışmanlık verilebilir ve kardeşlerinin gözlerinin düzenli olarak erken yaşta muayene edilmesi önerilebilir.

Tedavi

Tedavi, doğru teşhisin ardından hastalığın türüne ve kapsamına göre uygun tedaviyi belirlemek temel öneme sahiptir. Tipik tedaviler arasında kemoterapi, cerrahi müdahale ve/veya radyasyon tedavisi bulunur. Çocukların fiziksel ve bilişsel gelişimleri, beslenme durumlarına özel dikkat gösterilmesi gerektiği için, çoklu uzmanlıktan oluşan bir özverili ekip gereklidir. Dünya genelinde etkili teşhis yöntemleri, temel ilaçlar, patoloji ve kan ürünleri, radyasyon tedavisi ve gerekli teknolojiler, psikolojik, sosyal ve destekleyici bakım konularında farklılıklar ve haksızlıklar bulunmaktadır.

Ancak, çocuk kanseri tedavi hizmetleri sağlanırsa, etkilenen çocukların %80'den fazlası tedavi edilebilir. Örneğin, ilaç tedavisi ucuz ve WHO'nun temel ilaç listesinde yer alan geniş spektrumlu ilaçlar içerir. Tedaviyi tamamlayan çocuklar, kanserin yeniden ortaya çıkmaması için durumlarının sürekli izlenmesi gerektiği gibi, tedaviden kaynaklanabilecek uzun vadeli etkilerin yönetimi için de sürekli bakım gerektirir.

Hafifletici Bakım:

Hafifletici bakım kanserden kaynaklanan semptomların yükünü hafifletir ve hastaların ve ailelerinin yaşam kalitesini arttırır. Kansere yakalanan tüm çocukların iyileşmesi mümkün olmasa da, tüm ilgili kişilerin acılarını hafifletmek mümkündür. Çocuklar için sunulan hafifletici bakım, hastalığın teşhisiyle başlayan ve tedavi ve bakım aşamaları boyunca devam eden kapsamlı bir bakımın temel bir parçasıdır, çocuğun iyileşme amacıyla tedavi alıp almadığına bakılmaksızın.

Hafifletici bakım programları, hastaların ve ailelerinin psikolojik ve sosyal desteğini sağlamak ve ağrılarını hafifletmek için evde ve toplumda sağlık hizmeti sunumunun bir parçası olarak uygulanabilir. Ayrıca, kanserin nihai aşamasında etkili olan hafiften şiddetliye kadar değişen kanser ağrısının tedavisi için oral olarak alınabilen morfin ve diğer ağrı kesici ilaçların sunulması gerekmektedir, ve bu ağrılar kanser hastalarının %80'den fazlasını etkiler.